Cudzoziemiec jest zatrudniony w Polsce legalnie, jeśli:
a) przebywa w Polsce legalnie - na podstawie odpowiedniej wizy lub karty pobytu wydanej w Polsce lub innym kraju strefy Schengen lub na podstawie ruchu bezwizowego oraz
b) posiada zezwolenie na pracę, jeśli jest ono wymagane.
Podstawa prawna: art. 87 ust. 1 pkt 12) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Pracodawca ma obowiązek przechowywać kopie dokumentów potwierdzających legalny pobyt i zatrudnienie cudzoziemca zgodnie z art. 2 i 3 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium RP.
Uwaga: cudzoziemiec nie może wykonywać pracy na podstawie wizy turystycznej (cel wydania nr 1) bądź wizy w celu odwiedzin u rodziny/przyjaciół (cel nr 2).
Zobacz również:Wjazd do Polski | wizy oraz Przyjęcie do pracy
Praca naukowa bez zezwolenia na pracę
Zatrudnianie naukowców spoza UE do realizacji zadań związanych z kształceniem i prowadzeniem działalności naukowej w publicznych jednostkach naukowych: uczelniach, instytutach Polskiej Akademii Nauk, instytutach badawczych, instytutach Sieci Badawczej Łukasiewicz, Centrum Łukasiewicz oraz międzynarodowych instytutach naukowych nie wymaga uzyskania zezwolenia na pracę.
Podstawa prawna:art. 325 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
Zezwolenie na pracę nie jest wymagane również w innych przypadkach wymienionych poniżej. Są to wybrane przykłady, które mogą dotyczyć przyjeżdżających zagranicznych badaczy:
- obywateli UE oraz Szwajcarii, Lichtensteinu, Islandii i Norwegii,
- studentów studiów stacjonarnych i doktorantów w szkołach doktorskich, a także absolwentów tychże,
- osób wygłaszających, do 30 dni w roku kalendarzowym, okazjonalne wykłady, referaty lub prezentacje o szczególnej wartości naukowej lub artystycznej,
- cudzoziemców prowadzących szkolenia, biorących udział w stażach zawodowych, pełniących funkcję doradczą, nadzorczą lub wymagającą szczególnych kwalifikacji i umiejętności w programach realizowanych w ramach działań Unii Europejskiej lub innych międzynarodowych programach pomocowych, także w oparciu o pożyczki zaciągnięte przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej,
- obywateli Ukrainy, Rosji, Białorusi, Gruzji, Armenii i Mołdawii, którzy korzystają z ułatwionego dostępu do polskiego rynku pracy przez okres 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Zatrudnienie odbywa się na podstawie pisemnego oświadczenia o zamiarze powierzenia pracy cudzoziemcowi złożonego przez polskiego pracodawcę i zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy,
- cudzoziemców posiadających zezwolenie na pobyt czasowy w celu połączenia z członkiem rodziny, co dotyczy m.in. członków rodzin naukowców, czy wysoko wykwalifikowanych specjalistów - posiadaczy tzw. Niebieskiej Karty UE,
- członków rodzin obywateli Polski i obywateli krajów członkowskich UE,
- posiadaczy zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE wydanego w Polsce,
- a także uchodźców czy obcokrajowców objętych ochroną humanitarną.
Dokładna lista zwolnień z zezwolenia na pracę
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie Ministra, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę
- art. 87 ustawy z dnia 29 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
W pozostałych przypadkach, gdzie nie ma mowy o zwolnieniach z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, pracodawca musi uzyskać takie zezwolenie w urzędzie wojewódzkim w województwie gdzie zlokalizowany jest zakład pracy. Dotyczy to m.in. pracowników naukowych zatrudnianych w sektorze prywatnym, czyli w firmach czy przedsiębiorstwach.
Po uzyskaniu zezwolenia, pracodawca powinien je przekazać cudzoziemcowi, by mógł je dołączyć np. do wniosku o wizę na wjazd do Polski. Po uzyskaniu wizy cudzoziemiec może od razu po przyjeździe do Polski podjąć pracę.
Więcej o zezwoleniu na pracę
strona Urzędu do Spraw Cudzoziemców